Bij vergelijkbare producten zal de gemiddelde Nederlander voor het goedkopere product kiezen. De gemiddelde Nederlander moet het qua bevoorrading doen met wat de supermarkt heeft te bieden. Supermarkten zijn enorm gegroeid de afgelopen jaren, in aantallen en in omvang. Voor sommige producten bieden ze wel 5 alternatieven in verschillende prijscategoriën en van sommige producten hebben ze 1 variant. Waarom en hoezo?
Ik mag erg graag zelf kiezen: “Pak ik van dit product de standaard goedkope versie of neem ik de wat duurdere omdat ik voor dit product graag voor de kwaliteit ga?” Dit gaat ervan uit dat ik het verschil weet, dat ik weet wat ik krijg als ik voor het echte product ga en dus bewust niet kies voor de goedkopere omdat die me niet bevalt. Oftewel, je kunt pas een goed overwogen keuze maken als je bekend bent met de keuzes die je je voorgeschoteld krijgt.
Het mag duidelijk zijn dat het voor de supermarkt aantrekkelijker is als de consument niet deskundig is. Onwetend ga je (de Nederlander in dit geval) meestal voor het goedkoopste product. Als je het verschil toch niet weet wat is dan de reden om er meer voor neer te tellen? Simpel.
Je mag er dus grif van uit gaan dat als een supermarkt van ’n product 5 versies aanbiedt dat dit ’n product is waar de gemiddelde consument wat meer vanaf weet. Brood bijvoorbeeld, er is geen land waar meer broodvariatie gegeten wordt dan in Nederland. Maar staat er van ’n product slecht 1 variant in het schap, dan maakt de variatie ons waarschijnlijk niets uit en hoeft ons dus geen keuze worden aangeboden, want we zijn niet deskundig wat dit product betreft. Ja… dat zou inderdaad kunnen, maar wat nou als het een product betreft dat we allemaal dagelijks meenemen als we boodschappen doen? Dat is merkwaardig, we gebruiken het blijkbaar allemaal zogoed als dagelijks, kopen het regelmatig in de supermarkt maar de supermarkt biedt er slechts 1 variant van aan. De reden kan natuurlijk zijn dat er überhaupt maar 1 variant van bestaat op deze wereld, zoals bijvoorbeeld bij ’n kokosnoot. Ik moest verdomd lang zoeken voordat ik één voorbeeld gevonden had en m’n conclusie is dan ook dat er verwaarloosbaar weinig producten zijn waarvan slechts 1 variant bestaat.
Iets specifieker nu: neem knoflook. Dit is nou zo’n product waarvan wij – de gemiddelde Nederlander – eigenlijk niks weten. Het is geen oorspronkelijk Nederlands product dus er bestaat geen doorgegeven kennis uit grootmoeders receptenboek. We kennen het gewoon als ‘knoflook’ en knoflook is knoflook… Maar knoflook gaat tegenwoordig over de toonbank alsof het uien zijn! Hele dure uien dan wel te verstaan. Voor de prijs van 2 bolletjes knoflook koop je een zak van bijna ’n kilo uien. Twee bolletjes knoflook a € 0,69 en 1 kg uien a € 0,73. In uien wordt ons ’n keus geboden (rode, witte, gele) maar de knoflookkeuze is beperkt tot 1 type: ’n netzakje met 2 gedroogde knoflook bolletjes, afkomstig uit ’t verre China, deze:
Qua geur, aroma en smaak is de gedroogde Chineese knoflook in de verste verte niet te vergelijken met verse knoflook. Plus, die verse komt ook nog eens van eigen bodem, uit Nederland, ik durf zelfs te beweren dat de lekkerste knoflook de verse knoflook uit Nederland is. Maar wie weet dat? Nou… de skandinaviërs! Die importeren 98% van onze verse knoflook, terwijl wij 2 jaar oude gebroogde meuk uit China halen en massaal kopen bij de grutters. Is het de prijs? Nauwelijks, want 1 vers bolletje kost 89 cent en ik weet zeker, als u het smaakverschil wist, dat u dat er voor over had en dat ie dan ook nog eens bij ’n Nederlandse boer vandaan komt maakt de keuze helemaal eenvoudig. Maar u heeft geen keus…
Het kwaad zit ‘m dan ook bij de grootgrutters! Op dat Chineese netje van 69 cent verdient de grutter 50 cent want hij kan via massale inkoop voor de hele supermarktketen in Nederland deze inkopen voor 19 cent, containers vol. Op dat ene verse Nederlandse bolletje maakt de grutter slechts 10 cent winst. De inkoper van deze grutterketens heeft 1 doel voor ogen en dat is winst maken, liefst zoveel mogelijk. Daar heeft die inkoper ook al z’n papieren voor, dat kan ie als de beste. Hoge financiele opleiding afgerond, economiestudies gedaan, begrotingen maken, offertes opstellen, daar is ie ’n kei in. Oftewel, u laat iemand die gestudeerd heeft in geld uw voedsel uitzoeken!
“Maar dan kunnen ze toch die 2 varianten aanbieden?” ja, dat kan, en sommige doen dat trouwens tegenwoodig ook (moeten ze gelukkig wel omdat de consumenten steeds kundiger worden) maar dat doen ze liever niet natuurlijk want dan leiden ze hun eigen consument op tot kenners en dan kiezen die uiteraard voor oer Hollandse verse knoflook, ‘tuurlijk, en dat kost de grutters dus omzet, centjes.
Kan ’t nog goedkomen met de supermarkten? Jawel hoor, het concept supermarkt is natuurlijk wel oke. Dat er 1 winkel in jouw buurt is die voor jou de beste en lekkerste producten verzammeld die jij het liefts koopt. Maar de managers moeten wel naar hun klanten blijven luisteren ipv. keuzes maken gebaseerd op eigen winstbejag. Als er 1 type rodekool in het vak ligt en ik zie dat die rodekool van boer Hendrix uit de Langveldstraat afkomstig is, waarmee mijn zoon met boer Hendrix’s zoon in de klas zit, dan maakt het mij niet uit 15 cent meer tegeven voor dat kooltje terwijl er ook ’n kool naast had kunnen liggen, 15 ct goedkoper, dat uit Portugal afkomstig is. Deze supermakrt zorgt ervoor dat uw eigen regio sterker wordt, dat er ’n eerlijk product op uw bord komt te liggen wat u met gepaste trots eet omdat u weet dat u daarmee het gezin van het vriendje van uw zoon of dochter een beter bestaan geeft. Zo werkt het en dat zijn wij met z’n allen vergeten. We zijn de TV gaan geloven waar alleen maar vrije handel wordt verkondigd. Het is zo logisch als wat dat als je moet concureren tegen het goedkope China dat je het onderspit delft. Dus, nogmaals, weg met die grenseloze handel: je haalt pas iets uit het buitenland als er geen Nederlands alternatief voor is.
Er gaat in zo-goed-als elk gerecht wat ik maak wel knoflook. Maar in mijn regio bieden de supermarkten geen verse knoflook aan dus ik heb besloten zelf een paar knoflook-rijen te gaan zetten dit jaar in de moestuin. Ik begin nu al te watertanden!
Kijk, verse knoflook ziet er zo uit:
Laat een reactie achter